ამდენი ხალხის პირობებში, შეიძლება ვიფიქროთ, რომ არქტიკა გახდება პლასტმასისგან თავისუფალი ზონა, მაგრამ ახალი კვლევა აჩვენებს, რომ ეს არც ისე შორს არის სიმართლისგან.მკვლევარები, რომლებიც სწავლობენ არქტიკულ ოკეანეს, ყველგან პოულობენ პლასტმასის ნამსხვრევებს.The New York Times-ის ტატიანა შლოსბერგის თქმით, არქტიკული წყლები ოკეანის დინებით მცურავი პლასტმასის ნაგავსაყრელ ადგილს ჰგავს.
პლასტმასი 2013 წელს აღმოაჩინა მკვლევართა საერთაშორისო ჯგუფმა, კვლევით გემზე Tara-ზე ხუთთვიანი მოგზაურობის დროს.გზად მათ აიღეს ზღვის წყლის ნიმუშები პლასტიკური დაბინძურების დასაკვირვებლად.მიუხედავად იმისა, რომ პლასტმასის კონცენტრაცია ზოგადად დაბალი იყო, ისინი მდებარეობდა გრენლანდიის ერთ კონკრეტულ რაიონში და ბარენცის ზღვის ჩრდილოეთით, სადაც კონცენტრაცია უჩვეულოდ მაღალი იყო.მათ თავიანთი დასკვნები ჟურნალ Science Advances-ში გამოაქვეყნეს.
როგორც ჩანს, პლასტმასი მოძრაობს ბოძებისკენ თერმოჰალინური ჟირის გასწვრივ, ოკეანეური „კონვეიერის სარტყლის“ დენი, რომელიც წყალს ატლანტის ოკეანედან ქვემოდან პოლუსებისკენ ატარებს.„გრენლანდია და ბარენცის ზღვა ჩიხებია ამ პოლარულ მილსადენში“, - თქვა კვლევის წამყვანმა ავტორმა ანდრეს კოზარ კაბანასმა, ესპანეთში, კადისის უნივერსიტეტის მკვლევარმა, პრესრელიზში.
მკვლევარების შეფასებით, პლასტმასის მთლიანი რაოდენობა რეგიონში ასობით ტონაა, რომელიც შედგება ასობით ათასი მცირე ფრაგმენტისგან კვადრატულ კილომეტრზე.მკვლევარების თქმით, მასშტაბი შეიძლება კიდევ უფრო დიდი იყოს, რადგან პლასტმასი შესაძლოა დაგროვილიყო ზღვის ფსკერზე ამ ტერიტორიაზე.
ერიკ ვან სბილემ, კვლევის თანაავტორმა, განუცხადა რეიჩელ ვან სებილეს The Verge-ში: „მიუხედავად იმისა, რომ არქტიკის უმეტესი ნაწილი კარგად არის, არის Bullseye, არის ეს ცხელი წერტილი ძალიან, ძალიან ძლიერ დაბინძურებული წყლებით“.
მიუხედავად იმისა, რომ ნაკლებად სავარაუდოა, რომ პლასტმასი პირდაპირ ბარენცის ზღვაში ჩააგდეს (ყინულივით ცივი წყალი სკანდინავიასა და რუსეთს შორის), აღმოჩენილი პლასტმასის მდგომარეობა იმაზე მეტყველებს, რომ ის გარკვეული დროით ოკეანეში იმყოფებოდა.
პლასტმასის ფრაგმენტები, რომლებიც თავდაპირველად შეიძლება იყოს ინჩის ან ფუტის ზომის, მტვრევადი ხდება მზის სხივების ზემოქმედებისას, შემდეგ კი იშლება უფრო და უფრო პატარა ნაწილაკებად და საბოლოოდ წარმოქმნის პლასტმასის ამ მილიმეტრიან ნაჭერს, რომელსაც ჩვენ ვუწოდებთ მიკროპლასტიკას.– კარლოს დუარტემ, თქვა კვლევის თანაავტორმა კრის მუნიმ The Washington Post-იდან.„ამ პროცესს რამდენიმე წლიდან ათწლეულამდე სჭირდება.ასე რომ, მასალის ტიპი, რომელსაც ჩვენ ვხედავთ, ვარაუდობს, რომ ის რამდენიმე ათეული წლის წინ შევიდა ოკეანეში.
შლოსბერგის მონაცემებით, ყოველწლიურად 8 მილიონი ტონა პლასტმასი შემოდის ოკეანეებში, დღეს კი დაახლოებით 110 მილიონი ტონა პლასტმასი გროვდება მსოფლიოს წყლებში.მიუხედავად იმისა, რომ პლასტმასის ნარჩენები არქტიკულ წყლებში მთლიანი რაოდენობის ერთ პროცენტზე ნაკლებია, დუარტემ განუცხადა Muni-ს, რომ პლასტმასის ნარჩენების დაგროვება არქტიკაში ახლახან დაიწყო.პლასტმასის ათწლეულები აღმოსავლეთ აშშ-დან და ევროპიდან ჯერ კიდევ გზაშია და საბოლოოდ დასრულდება არქტიკაში.
მკვლევარებმა მსოფლიოს ოკეანეებში რამდენიმე სუბტროპიკული ბორბალი გამოავლინეს, სადაც მიკროპლასტიკები გროვდება.რაც ახლა შემაშფოთებელია არის ის, რომ ამ სიას შეუერთდება არქტიკა.„ეს ტერიტორია ჩიხშია, ოკეანის დინებები ტოვებს ნამსხვრევებს ზედაპირზე“, - თქვა კვლევის თანაავტორმა მარია-ლუიზ პედროტიმ პრესრელიზში.„ჩვენ შეიძლება გავხდეთ დედამიწაზე კიდევ ერთი ნაგავსაყრელის ფორმირების მოწმენი ადგილობრივი ფლორისა და ფაუნისთვის რისკების სრულად გააზრების გარეშე.
მიუხედავად იმისა, რომ ამჟამად მიმდინარეობს ოკეანის ნამსხვრევების პლასტმასისგან გაწმენდის ზოგიერთი იდეა, განსაკუთრებით ოკეანის გასუფთავების პროექტი, მკვლევარებმა პრესრელიზში დაასკვნეს, რომ საუკეთესო გამოსავალი არის მეტი მუშაობა პლასტმასის გაჩენის თავიდან ასაცილებლად. პირველი.Ოკეანეში.
ჯეისონ დეილი არის მედისონში, ვისკონსინის მწერალი, რომელიც სპეციალიზირებულია ბუნების ისტორიაში, მეცნიერებაში, მოგზაურობასა და გარემოში.მისი ნამუშევრები გამოქვეყნებულია Discover, Popular Science, Outside, Men's Journal და სხვა ჟურნალებში.
© 2023 Smithsonian Magazine კონფიდენციალურობის განცხადება ქუქიების პოლიტიკა გამოყენების პირობები სარეკლამო შეტყობინება თქვენი კონფიდენციალურობის ქუქიების პარამეტრები